ฉันอยู่ที่นี่ ... สี่แยกไฟแดง

๓

วันฝนตก

ที่สี่แยกไฟแดง รถติดเสมอ

แต่วันนี้ ...

บางคนอาจจะเรียกว่าติดวินาศสันตะโร

ฝนตก เมื่อตอนหัวค่ำ

ตอนคนเตรียมตัวกลับบ้านเลย

ฉันไม่กลัวฝน

ก็แน่ละ ทำไมฉันต้องกลัว

และฉันก็ได้เจอกับสิ่งที่ทำให้ฉัน

อยากหัวเราะให้งอหาย

ไฟสัญญาณจราจรเสีย

เพื่อนฉัน สามารถ

ต้องออกมาจากห้องแอร์

มาโบกรถ เข็นรถ ที่ถนน

และมีอีกอย่าง

ฝนหยุดตกไปแล้วร่วมสี่ชั่วโมง

แต่ ...

คุณพระช่วย ... น้ำท่วม ?

( ความจริง ฉันไม่ควรเรียกหาพระ )

น้ำท่วมที่นี่... สีแยกไฟแดงของฉัน

น้ำมันยังท่วมขังอยู่

กระถางต้นไม้บางต้น

ก็ลอยออกมาด้วย

เด็กคนหนึ่ง ในชุดนักเรียน

เปิดกระจกรถทิ้งถุงขนมลงน้ำ

มันลอยเข้าใกล้

ก็แค่ มันฝรั่งทอด ยี่ห้อหนึ่ง

ที่ผู้ว่ากทม. คงชอบ

ฉันคิดอะไรออกอย่าง

เลยลุกไปหาไอ้ตัวเล็ก

มันนอนดูดขวดนมอยู่

ชุดใหม่ลายพรางของมัน

เอี่ยมอ่องแม้จะเปียกฝน

แล้วมันร้องไห้ใหญ่

ตอนที่ฉันปล้ำถอดชุดออกจากมัน

มันคงนึกว่า

ฉันตัวใหญ่กว่ารังแกมัน

โธ่ ไอ้ตัวเล็กเอ้ย ...

โอกาสดีอย่างนี้

ฉันจะสอนแกว่ายน้ำ...

ไม่เอารึไง ฮึ ?

kree-samayan
๑๓ กรกฎาคม ๒๕๔๘

๑   ๒